نويسنده گان سيره و محدثان اسلامي براي دختر پيامبر لقب هاي زيادي نوشته اند. آنچه از مجموع اين اسامي و القاب يافته مي شود، بزرگي قدر و شخصيت برجسته دختر پيغمبر در ديده پدر و شوهر و مقام ارجمند او در اسلام و ميان مسلمانان است .اين حقيقتي است که پيروان همه مذاهب اسلامي بدان اعتراف دارند.براي همين است که در عموم کتاب هاي شيعه و گاه در کتاب هاي معتبر اهل سنت و جماعت کتاب جداگانه در فضيلت دختر پيغمبر ديده مي شود و يا فصلي را براي روايت هايي که درباره اوست گشوده اند.
علت ناميدن فاطمه
در جلد دهم بحار الانوار از حضرت باقر (ع) نقل است: هنگامي که فاطمه زهرا (س) پا به جهان نهاد خداي متعال فرشته اي را امر فرمود که اين نام (فاطمه) را بر زبان حضرت رسول اکرم (ص) جاري نمايد پس پروردگار جهانيان فرمود: تو را از ناپاکي باز داشتم. آنگاه حضرت باقر(ع) فرمودند: والله خداي تبارک وتعالي اين بانو را از علم مملو ساخت. از دو امام بزرگوار يعني امام رضا و امام جواد (ع) است که فرمود، شنيدم مامون از پدرش رشيد و او از مهدي و او از منصور و او از پدرش و از جدش نقل مي کند که ابن عباس به معاويه گفت: آيا مي داني که چرا فاطمه را فاطمه ناميدند؟ گفت: نمي دانم . ابن عباس گفت: زيرا خداي تعالي وي و شيعيانش را از آتشي در امان داشته و اين سخن، سخن رسول خداست. فتال نيشابوري ضمن حديثي از امام صادق (ع)آورده است که چون از بدي ها بريده شود او را فاطمه ناميدند.
وجه تسميه حضرت زهرا (س) - http://www.rasekhoon.net/forum/thread/20303/page1/

پس فاطمه (س) پاك و پاكيزه فرود آمد، و چون به زمين رسيد، نور او ساطع گرديد، به مرتبه اي كه خانه هاي مكه را روشن گردانيد و در مشرق و مغرب زمين موضعي نماند، مگر آن كه از آن نور روشن شد و ده نفر از حوارالعين به آن خانه در آمدند، و هر يك ابريقي و تشتي از بهشت در دست داشتند، و ابريقهاي ايشان مملو بود از آب كوثر. پس آن زني كه در پيش روي خديجه نشسته بود، جناب فاطمه (س) را برداشت و به آب كوثر غسل داد و دو جامه سفيدي بيرون آورد كه از شير سفيدتر و از مشك و عنبر خوشبوي تر بود، و فاطمه را در يك جامه پيچيد، و جامه ديگر را مقنعه او گردانيد. پس او را به سخن درآورد. فاطمه گفت : اشهد ان لا اله الا الله ، و ان ابي رسول الله سيد الانبياء، و ان بعلي سيد الاوصياء، و ولدي سادة الاسباط؛ گواهي مي دهم به يگانگي خدا و به آن كه پدرم رسول خدا بهترين پيغمبران است ، و شوهرم بهترين اوصياي پيغمبران است ، و فرزندانم بهترين فرزند زاده هاي پيغمبرانند).
پس بر هر يك از آنان سلام كرد و هر يك را به نام ايشان خواند، پس آن زنان شادي كردند، و حوريان بهشت خندان شدند، و يكديگر را بشارت دادند و اهل آسمانها يكديگر را بشارت دادند به ولادت آن سيده زنان عالميان ، در آسمان نور روشني هويدا شد كه پيش تر چنان نوري نديده بودند. پس آن زنان مقدسه با خديجه خطاب كردند و گفتند: بگير اين دختر را، كه طاهر و مطهر است و پاكيزه و بابركت است ، حق تعالي بركت داده است او را و نسل او را.
پس خديجه او را گرفت . شاد و خوشحال پستان در دهانش گذاشت . پس ‍ فاطمه در روزي آن قدر نمو مي كرد كه اطفال ديگر در ماهي نمو كنند و در ماهي آن قدر نمو مي كرد كه اطفال ديگر در سال نمو كنند.

360 داستان از فضايل مصائب و کرامات فاطمه زهرا(س) – عباس عزيزي

روزي رسول خدا صلّي اللَّه عليه و آله و سلّم در «ابطح» نشسته بود، جبرئيل نازل شد و عرض كرد: خداوند بزرگ، بر تو سلام فرستاده و مي فرمايد: چهل شبانه روز از خديجه كناره گيري كن و به عبادت و تهجد مشغول باش. پيغمبر اكرم بر طبق دستور خداوند حكيم، چهل روز به خانه ي خديجه نرفت. و در آن مدت، شبها به نماز و عبادت مي پرداخت و روزها روزه دار بود.
توسط عمار براي خديجه پيغام فرستاد كه اي بانوي عزيز، كناره گيري من از تو بدان جهت نيست كه كدورتي داشته باشم، تو همچنان عزيز و گرامي هستي. بلكه در اين كار از دستور پروردگار جهان اطاعت مي كنم، و خدا به مصالح آگاهتر است. اي خديجه، تو بانوي بزرگوار هستي كه خداوند، در هر روز چندين مرتبه به وجود تو بر فرشتگان خويش مباهات مي كند. شبها درب خانه را ببند و در بستر استراحت كن و منتظر دستور پروردگار عالم باش. من در اين مدت در خانه ي فاطمه دختر اسد خواهم ماند.

خديجه بر طبق دستور رسول خدا رفتار كرد و در آن مدت از مفارقت همسر محبوب خويش و اندوه تنهايي مي گريست.
چون چهل روز بدين منوال سپري شد، فرشته ي خدا فرود آمد. غذائي از بهشت آورد و عرض كرد:

امشب از اين غذاهاي بهشتي تناول كن.
رسول خدا با آن غذاهاي روحاني و بهشتي افطار كرد. هنگاميكه برخاست تا آماده ي نماز و عبادت شود، جبرئيل نازل شد و عرض كرد:
اي رسول گرامي خدا، امشب از نماز مستحبي بگذر و به سوي خانه ي خديجه حركت كن زيرا خدا اراده نموده كه از صلب تو فرزند پاكيزه اي بيافريند.
پيغمبر اكرم با شتاب رهسپار خانه ي خديجه شد. ادامه دارد

سير خلقت نوراني حضرت زهرا _ http://www.askdin.com/thread12187.html

امام جواد (ع):  

اِعلَم أنَّک لَن تَخلُوَ مِن عَينِ اللهِ، فَانظُر کيفَ تَکونُ. (تحف العقول، ص 455)
 بدان که از ديد خداوند پنهان نيستي، پس بنگر که چگونه اي.

إمام الباقر (ع) :   

ما عُبِدَ اللّه ُ بِشَيءٍ أفضَلَ مِن عِفَّةِ بَطنٍ و فَرجٍ .( ميزان الحكمة ، ج 7،ص453)
 خداوند به وسيله ي چيزى برتر از عفّت شكم و پاکدامني ، عبادت نشده است.

قال امام حسن المجتبي (ع)

إنَّ مَنْ خَوَفَّكَ حَتّى تَبْلُغَ الاْمْنَ، خَيْرٌ مِمَّنْ يُؤْمِنْكَ حَتّى تَلْتَقِى الْخَوْفَ.[إحقاق الحقّ، ج 11، ص 242، س 2.]
 همانا كسى تو را ـ در برابر عيب ها و كم بودها ـ هشدار دهد تا آگاه و بيدار شوى، بهتر است از آن كسى كه فقط تو را تعريف و تمجيد كند تا بر عيب هايت افزوده گردد.

قال علي(ع): «فنطرت فاذا ليس لي معين الا اهل بيتي فضننت بهم عن الموت و اغضيت علي القذي و شربت علي الشجي و صبرت علي اخذ الکظم و علي امر من طعم العلقم » (1) ;

«پس از رحلت پيامبر (و محروميت از خلافت) در کار خويش انديشيدم و ناگهان ديدم که ياوري براي من جز اهل بيتم نيست; پس به مرگشان (در راه گرفتن حق خويش) راضي نشدم و چشمي را که خار در آن خليده بود، بستم و با گلويي که استخوان در آن مانده بود، نوشيدم و بر گرفتگي راه نفس و حوادث تلختر از زهر صبر کردم ».

قال(ع): «فرايت ان الصبر علي هاتا احجي، فصبرت و في العين قذي و في الحلق شجا اري تزاثي نهبا» (2) ;

«عاقبت ديدم که بردباري و صبر به عقل و خرد نزديکتر است، پس شکيبايي ورزيدم، مانند کسي که خاشاک در چشم و استخوان در گلو داشت، و آشکارا مي ديدم که ميراثم به غارت مي رود.»

قال(ع): «لقد علمتم اني احق الناس به من غيري، و والله لاسلمن ما سلمت امور المسلمين و لم يکن فيها جور الا علي خاصة » (3) ;

«خوب مي دانيد که من از همه به خلافت شايسته ترم، و به خدا سوگند! تا زماني که اوضاع مسلمين به سامان باشدو به غير از من به ديگري ستم نشود; همچنان خاموش خواهم بود.»
1- نهج البلاغه، خطبه 26.

2- همان، خطبه 3.

3- همان، خطبه 74.

امام علي(ع)در آينه نهج البلاغه - الياس محمد بيگي ، صفحه 62- فرهنگ كوثر > آذر 1377، شماره 21

ايها الناس انه من نصح لله و اخذ دليلا هدي للتي هي اقوم و وفقه الله للرشاد و سدده للحسني (تحف العقول،ص 227(
 اى مـردم! هركه براى خدا خالص شود و گفتار او را راهنماى خود گيرد ، به راهـي كه استوارتر است رهنمون گردد و خداوند به هدايت و رستگارى توفيقش دهد و در كار نيك كمكش رساند .

مقام حضرت علي (ع) در پيشگاه خداوند   
رسول خدا (ص) به جابربن عبدالله انصاري فرمود:« علي در پيشگاه خداوند جايگاه والا و پاداش هاي فراواني دارد که به هيچکدام از فرشتگان مقرب و پيامبران مرسل چنين مقام و پاداشي نداده است. دوستي با علي بر هر مسلماني واجب است، زيرا او تقسيم کننده بهشت و دوزخ است و هيچکس حق عبور از صراط را جز با بيزاري جستن از دشمنان او ندارد.»
بحارالانوار، ج 35، ص 106 ------ فضائل

رسول خدا (ص) :   

لأعْلَمنَّ أقواما مِن اُمَّتي يَأتونَ يَومَ القيامَةِ بحَسَناتٍ أمْثالِ جِبالِ تِهامَةَ بَيْضاءَ ، فيَجعَلُها اللّه ُ هَباءً مَنْثورا . أمَا إنّهُم إخْوانُكُم مِن أهلِ جِلْدَتِكُم ، و يَأخُذونَ مِن اللّيلِ كما تَأخُذونَ ، و لكنّهُم قَومٌ إذا خلَوا بمَحارِمِ اللّه ِ انْتَهَكُوها.( ميزان الحكمة ، ج2،ص476)
 مردمانى از امت خود را مى شناسم كه در روز قيامت حسناتى به سفيدى كوههاى تهامه عرضه مى كنند ، اما خداوند همه آنها را پودر و پراكنده مى كند.چون پنهانى با محرمات الهى رو به رو شوند آنها را مرتكب گردند.