هتک حرمت پيکر مطهر حجر بن عدي +تصاوير

عناصر وهابی گروهک تروریستی موسوم به "ارتش آزاد سوریه" در شنيع ترين اقدام هتاکانه خود از بدو آغاز فعاليت هاي فرقه اي در سوريه، با حمله به مرقد مطهر "حُجر بن عدی" و تخريب ضريح و نبش قبر آن صحابي جليل القدر، پيکر تازه و آغشته به خون او را بيرون کشيده و با خود به سرقت بردند.

گروه بين الملل مشرق ـ عناصر وهابی گروهک تروریستی موسوم به "ارتش آزاد سوریه" در شنيع ترين اقدام هتاکانه خود از بدو آغاز فعاليت هاي فرقه اي در کشور سوريه که با هدف دامن زدن به آتش تفرقه بين مسلمانان انجام گرفته است، با حمله به مرقد مطهر "حُجر بن عدی" (رحمة الله عليه) و تخريب ضريح و نبش قبر آن صحابي جليل القدر، پيکر تازه و آغشته به خون او را بيرون کشيده و با خود به سرقت بردند. گزارش مشرق حاکي است یگان موسوم به "هماهنگي منطقه عدرا البلد در حومه دمشق" وابسته به ارتش آزاد سوریه، با انتشار اين خبر در صفحه فيسبوک خود و انتشار تصاوير اين هتک حرمت بی سابقه، اعلام کرد: «اين بارگاه "حجر بن عدی الکندی" یکی از قبور معروف نزد شيعيان در "عدرا البلد" در غوطه واقع در حومه دمشق است که قهرمانان ارتش آزاد سوريه، آن را نبش کرده و جنازه را به مکان ناشناخته دیگری منتقل کرده و دوباره دفن کردند تا ديگر اين مکان، مرکزي براي شرک ورزیدن به خدا نشود.»

امام جعفر الصادق عليه السلام :  

إذا بَلَغَكَ عَنْ اخيكَ شَيْى ءٌ فَقالَ لَمْ اقُلْهُ فَاقْبَلْ مِنْهُ، فَإ نَّ ذلِكَ تَوْبَةٌ لَهُ. وَ قالَ (عليه السلام) : إ ذا بَلَغَكَ عَنْ اخيكَ شَيْى ءٌ وَ شَهِدَ ارْبَعُونَ انَّهُمْ سَمِعُوهُ مِنْهُ فَقالَ: لَمْ اقُلْهُ، فَاقْبَلْ مِنْهُ(مصادقة الاخوان ، ص 82.)
 چنانچه شنيدى كه برادرت يا دوستت چيزى بر عليه تو گفته است اما او تكذيب كرد قبول كن . همچنين فرمود: اگر چيزى را از برادرت بر عليه خودت شنيدى و نيز چهل نفر شهادت دادند، ولى او تكذيب كرد و گفت : من نگفته ام ، حرف او را بپذير.

بر مقدم دختر پیمبر صلوات

بر چشمه ی پاک حوض کوثر صلوات

بر محضر حضرت محمد تبریک

بر مادر شیعیان حیدر صلوات

ولادت حضرت فاطمه سلام الله علیها مبارک

.

.

ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم

مامور برای خدمت زهرائیم

روزی که تمام خلق حیران هستند

ما منتظر شفاعت زهرائیم . . .

.

جبریل به عرش نقش کوثر زده است

طوبی گل تسبیح به پیکر زده است

از خانه ی کوچک محمد امشب

خورشید زمین و آسمان سر زده است . .

حضرت صادق علیه السلام:
هرگاه خواستى از ما حدیثى نقل کنى و شیطان تو را فراموشى داده بگذار دست خود را بر پیشانی خود و بگو:
صَلَّىَ اللَّهُ عَلى مَحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ
یا مُذَکِّرَ الْخَیْرِ وَ فاعِلَهُ وَالآمِرَ بِهِ ذَکِّرْنى ما اَنْسانیِه الشَّیْطانُ
درود خدا بر محمّد و آلش خدایا از تو خواهم
اى به یاداندازه خیر و انجام دهنده اش و دستور دهنده اش یادم آر آنچه را شیطان از یادم برده

پس از بناي مسجدالنبي، ياران پيامبر (ص) در اطراف مسجد براي خود خانه‌هايي ساخته بودند كه يكي از درهاي آنها رو به مسجد باز مي‌شد. پيامبر گرامي به فرمان خدا دستور داد كه تمام درهايي كه به مسجد باز مي‌شد، ببندد، جز در خانه علي بن ابي طالب را. اين مطلب بر بسياري از ياران رسول خدا (ص) گران آمد، از اين رو پيامبر اكرم (ص) بر منبر رفت و چنين فرمود:
خداوند بزرگ به من دستور داده است كه تمام درهايي را كه به مسجد باز مي‌شود ببندم، جز در خانه علي را؛ و من هرگز از پيش خود به بسته شدن دري و يا باز ماندن آن دستور نمي‌دهم؛ من در اين مسايل پيرو فرمان خدا هستم.
آن روز تمام ياران رسول خدا اين موضوع را فضيلت بزرگي براي علي (ع) تلقي كردند تا آنجا كه خليفه دوم بعدها مي‌گفت: اي كاش سه فضيلتي كه نصيب علي شده بود نصيب من شده بود و آن سه فضيلت عبارتند از:
1ـ پيامبر دختر خود را به عقد علي (ع) در آورد.
2ـ تمام درهايي را كه به مسجد باز مي‌شد بست. جز در خانه علي را.
3ـ در جنگ خيبر پيامبر پرچم را به دست علي داد.
تفاوتي كه ميان علي (ع) و ديگران وجود داشت اين بود كه ارتباط او با مسجد هيچ وقت قطع نشده بود، او خانه زاد خدا بود و در كعبه ديده به جهان گشوده بود، بنابراين مسجد از روز نخست خانه او بود و اين موقعيت ديگر هرگز براي هيچ كس دست نداد.
برگرفته از کتاب « جواني امام علي (ع) - محمد جويباري 

http://www.askquran.ir

امام حسن مجتبي عليه السلام:   

إنّ الْحِلْمَ زينَةٌ، وَالْوَفاءَ مُرُوَّةٌ، وَالْعَجَلةَ سَفَهٌ.[كلمةالإمام الحسن (عليه السلام)

صبر و شكيبائى زينت شخص، وفاى به عهد علامت جوانمردى، و عجله و شتابزدگى (در كارها بدون انديشه) دليل بى خردى مى باشد.

به اعتراف تاريخ نويسان و محدثان ، نخستين شخصي كه به اسلام گرويد، و دعوت پيامبر اسلام (ص) را پذيرفت امام علي (ع) بود، به اين ترتيب :
پيامبر اسلام (ص) در آغاز بعثت تا سه سال ، مخفيانه مردم را دعوت به اسلام مي كرد، علي (ع) به عنوان نخستين نفر به او ايمان آورد و بعد خديجه (س) به او ايمان آورد، و بطور مخفيانه سه نفري نماز جماعت برپا مي كردند و...
پيامبر (ص) در سال سوم بعثت ، ازطرف خدا ماءمور ابلاغ و آشكار نمودن و دعوت خود گرديد، در اين هنگام آيه 214 سوره شعراء نازل شد: « خويشاوندان نزديكت را انذار كن »
پيامبر (ص) خويشان نزديك خود را كه چهل نفر بودند، به خانه ابوطالب دعوت كرد كه بيشتر آن ها، عموها و پسر عموهاي آن حضرت بودند، پس از صرف غذا وقتي كه پيامبر (ص) مي خواست ماءموريت خود ابلاغ اسلام را آشكار كند، ابولهب با سر و صدا و جوسازي ، مجلس را به هم زد و زمينه را از بين برد، و طبق گفته بعضي ابولهب دوبار مجلس را بهم زد. فرداي آن روز پيامبر (ص) باز بستگان خود را دعوت نمود و به علي (ع) دستور داد مقداري غذا و مقداري شير تهيه نمود، آنگاه 40 يا 45 نفر را دعوت نمود.
ادامه دارد.

برگرفته از کتاب « داستانهاي شگفت انگيز از چهارده معصوم ، محمد محمدي اشتهاردي

حساسترين حوادث زندگي امام در اين بخش همان شكل گيري شخصيت حضرت علي (ع) وتحقق ضلع دوم از مثلث شخصيت وي به وسيله پيامبر است.
پيامبر عاليقدر اسلام، به همين هدف عالي، تربيت حضرت علي (ع) را پس از تولد او به عهده گرفت. هنگامي كه مادر حضرت علي (ع) نوزاد را خدمت پيامبر(ص) آورد با علاقه شديد آن حضرت نسبت به كودك روبرو شد. پيامبر از وي خواست كه گهواره حضرت علي(ع) را در كنار رختخواب او قرار دهد از اين جهت، زندگاني امام از روزهاي نخست با لطف خاص پيامبر توام شد. نه تنها پيامبر گهواره حضرت علي را در موقع خواب حركت مي داد، بلكه در مواقعي از روز بدن او را مي شست وشير در كام او مي ريخت، ودر موقع بيداري با او با كمال ملاطفت سخن مي گفت.گاهي او را به سينه مي فشرد ومي گفت:
اين كودك برادر من است ودر آينده ولي وياور ووصي وهمسر دختر من خواهد بود.
به سبب علاقه اي كه به حضرت علي داشت هيچ گاه از او جدا نمي شد وهر موقع از مكه براي عبادت به خارج شهر مي رفت حضرت علي (ع) را همچون برادر كوچك يا فرزند دلبندي همراه خود مي برد. ( كشف الغمة، ج 1، ص 90)
هدف از اين مراقبتها اين بود كه دومين ضلع مثلث شخصيت حضرت علي (ع)، كه همان تربيت است، به وسيله او شكل گيرد وهيچ كس جز پيامبر در اين شكل گيري مؤثر نباشد.
برگرفته از « فروغ ولايت ص 16 - آيت الله شيخ جعفر سبحاني »

پدر بزرگوار علي بن ابي طالب(ع) ، حضرت ابوطالب(ع)، يکي از ده فرزند عبدالمطلب است. وي حدود 54 سال پيش از بعثت پيامبراکرم(ص)  به دنيا آمد و در سال دهم بعثت در 64 سالگي ديده از جهان فرو بست. حضرت ابوطالب  در ايّام بسيار دشوار سال هاي اوّل نبوّت با تمام وجود از حضرت محمد(ص)  حمايت کرد و در سال سوم بعثت در مجلسي که به منظور دعوت از خويشاوندان پيامبراکرم (ص) تشکيل شده بود، با اخلاق و قاطعيّت تمام خطاب به حاضران فرمود: «تا جان در بدن دارم از محمّد(ص)  دفاع مي کنم». نقل مي کنند به برکت ارشاد و هدايت روشنگرانه او بود که برادرش حضرت حمزه و فرزندش جعفر اسلام را پذيرفتند. پس از رحلت ابوطالب رسول خدا (ص) با پاي برهنه در حالي که مي گريستند به دنبال جنازه عمو روان بودند و با اين جملات از او ياد مي کردند: عموجان، در کودکي مرا تربيت کردي؛ در يتيمي کفالتم نمودي، و در بزرگ سالي به ياري ام برخاستي؛ خداوند به تو پاداش خير دهد.
گلبرگ > شهريور 1381، شماره 33 ، سايت امام علي

مادر گرامي اميرمؤمنان علي  ، فاطمه دختر اسدبن هاشم بن عبدمناف است. وي در دوران کودکي رسول خدا  مدتي عهده دار تربيت او بوده است و به اين خاطر پيامبر اکرم  ضمن گرامي داشت او، از وي با تعبير مادر ياد مي کردند. فاطمه بنت اسد اوّلين زن هاشمي است که پس از رحلت خديجه  به رسول خدا  ايمان آورد و در ماجراي هجرت به مدينه به همراه علي  عازم مدينه شد. نقل مي کنند پس از رحلت فاطمه بنت اسد پيامبر اکرم  خود متصدّي تجهيز او شدند. او را با پيراهن خود کفن کردند و بر او نماز گزاردند و پيش از دفن او، وارد قبرش شده، با اين عبارات او را دعا کردند: «پروردگارا، مادرم فاطمه بنت اسد را مورد رحمت و مغفرت خودت قرار بده و حجّت را بر او تلقين فرما».. از رسول اکرم  سؤال کردند: شما درباره هيچ کس اين گونه که با فاطمه رفتار کرديد، رفتار نکرده ايد. علت آن چيست؟ آن حضرت فرمودند: «چون هيچ کس بعد از ابوطالب همانند فاطمه بنت اسد به من نيکي نکرد».
گلبرگ > شهريور 1381، شماره 33 ، سايت امام علي