پس از رحلت رسول خدا(ص) وقتي كه ابوبكر بر مسند خلافت نشست باغ فدك را كه از آن پيامبر (ص) بود و به فاطمه (س) مي رسيد، ضبط كردند.
علي (ع) به فاطمه (س) فرمود: برو نزد ابوبكر و ارث خودت را از او بگير،
فاطمه (س) نزد ابوبكر آمد و فرمود: ارثي كه از ناحيه پدرم رسول خدا (ص) به من رسيده به من رد كن .
ابوبكر گفت : پيامبران ارث نمي گذارند
فاطمه زهرا (س) فرمود: آيا سليمان از پدرش داوود ارث نبرد؟.
ابوبكر خشمگين شد و گفت : پيامبر ارث نمي گذارد.

فاطمه زهرا (س) فرمود: آيا (طبق آيه 5 و 6 سوره مريم) زكريا به خدا عرض نكرد: فهب لي من لدنك وليا يرثني و يرث من آل يعقوب .
به من از پيشگاهت ، جانشيني ببخش كه وارث من و آل يعقوب باشد.
ابوبكر باز همان سخن قبل را تكرار كرد كه پيامبر ارث نمي گذارد.

فاطمه (س) فرمود: آيا خداوند در قرآن نفرموده است كه : يوصيكم الله في اولاد كم للذكرمثل حظ الانثيين .
شما را در مورد فرزندانتان سفارش مي كنم كه براي پسر مطابق نصيب دو دختر است

ابوبكر باز همان جواب را داد و گفت : پيامبر از خود ارث نمي گذارد. به اين ترتيب ،

فاطمه (س) با استدلال قرآني ، حق ارث خود را ثابت نمود، ولي جواب مثبت به او داده نشد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: