قال امير المؤ منين عليه السلام :

 لو ان السموات والارض كانتا على عبد رتقا ثم اتقى الله لجعل له مخرجا و يرزقه من حيث لايحتسب .(345)
اگر آسمان و زمين بروى بنده بسته شود و بنده متقى باشد، خداوند برايش ‍ گشايش روزى را از جائيكه گمان نمى كرد قرار مى دهد.
رضاى ما رضاى خدا  
قال حسين بن على سيد الشهداء عليهما السلام :

 رضى الله رضانا اهل البيت ، نصبر على بلائه و يوفينا اجور الصابرين .(346)
رضايت خداوند در رضايت ما اهل بيت است ، و ما بر بلاها صبر مى كنيم و خداوند هم بما پاداش صابرين را خواهد داد.

امام باقر عليه السّلام فرمود: روزى عمر بن خطاب از حضرت امير عليه السّلام راجع به مهدى (عج ) سؤ ال نمود و گفت : اى پسر ابى طالب بگو كه نام مهدى چيست ؟
حضرت فرمود: اسم او را نمى گويم همانا حبيب من و خليل من با من عهد نموده است كه خبر ندهم اسم او را (به نااهلان ) تا اينكه خداوند او را مبعوث گرداند و اين از آن امورى است كه خداوند به رسول خود در علم خويش وديعه گذارده است .
مرحوم طبرسى ضمن بيان اين روايت با اندك تفاوتى ادامه مى دهد: عمر گفت : پس از اوصاف او بگو، حضرت فرمود: جوانى است با قامت اندازه ، زيبا صورت ، با موئى نيكو (و بلند) كه بر روى دو شانه اش مى ريزد، نور صورت او سياهى موى محاسن و سر او را مى پوشاند، پدرم فداى فرزند بهترين كنيزان (زيرا نرجس خاتون مادر گرامى حضرت مهدى (عج ) كنيز بوده است ).

بر گرفته از كتاب پيشگوييهاي امام علي(ع)

قال الصادق عليه السلام :

 ثلاثة هن فخر المؤ من وزينة فى الدنيا والاخرة ، الصلاة فى آخر الليل ، و ياءسه عما فى ابدى الناس و ولاية الامام من آل محمد صلى الله عليه و آله .(342)
سه چيز است كه مايه افتخار و زينت مؤ من در دنيا و آخرت مى باشد: نماز در آخر شب ، و نااميدى از مالى كه در دست مردم است ، و ولايت و شناخت امامى از آل محمد صلى الله عليه و آله وسلم مى باشد.

سه چيز آمد به مؤ من فخر و زينت ****در اين دنيا و فرداى قيامت
يكى زانها نماز آخر شب ****بود خالص ترين با ذكر يارب

ولادت با سعادت امام حسن عسكري عليه السلام بر عموم شيعيانش

مبارك باد.

قال على بن الحسين زين العابدين عليهما السلام :

 عجبت لمن يحتمى من الطعام لمضرنه ، كيف لايحتمى من الذنب لمعرنه .(339)
عجب دارم از كسيكه اهميت مى دهد و پرهيز مى كند از غذا كه مبادا ضررى باو برساند، اما از گناه كه گرفتارى و جزاى بد عايد او مى گرداند، هرگز پرهيز و خوددارى نمى كند!

عجب دارم از آنكس كاهتمامش ****بود دفع مضرت از طعامش
چگونه از گناهش نيست پروا ****كه فردا مى رساند آن ضررها

از وصاياى حضرت امير عليه السلام به فرزندانش :

 وامر باءلمعروف تكن من اهله ، وانكر المنكر بيدك و لسانك ، و باين من فعله بجهدك .(337)
امر بمعروف كن تا اهل آن باشى ، و انكار منكر كن با دست و زبانت و دورى كن از كار زشت و از بدان تا قوه و طاقت دارى .

بكن امر بمعروف و مكرر ****بدست و با زبان انكار منكر
بحول و قوه شو از هر بدى دور ****بدينسان چشم شيطان را بكن كور

ط

ازلقمان پرسيدند دانا كيست ؟
گفت آنكه نعمت دنيا را بر نعمت عقبي نگزيند.
گفتند توانگر كيست؟ گفت ، آنكه از عقل توانگرتراست.
گفتند چيست كه آنرا جويند و كسي نداند و نشناسد؟
گفت عاقبت كارها.
گفتند چه شيريني است كه عاقبت چشنده خود را بكشد؟
گفت ، حسد.
گفتند كدام بناست كه هرگز خراب نشود؟
گفت ، عدل.
گفتند كدام تلخي باشد كه آخرش شيرين گردد؟
گفت ، صبر.
گفتند كدام شيريني است كه عاقبت تلخ گردد؟
گفت ، شتاب.
گفتند كدام پيراهن است كه هرگز كهنه نگردد؟
گفت ، نام نيك .
گفتند كدام دشمن است كه ازهمه دوستان گرامي تراست؟
گفت ، نفس.
گفتند كدام بيماري است كه مردم از علاج آن عاجزند؟
گفت ، ابلهي.
گفتند كدام بلاست كه مردم از آن نگريزند؟
گفت ، عشق .
گفتند كدام بلندي است كه ازهمه پستي ها پست تراست ؟
گفت ،كبر.
گفتند كدام پيرايه است كه بر مرد و زن نيكوست؟
گفت ، راستي و پاكي.
گفتند خوب چيست؟
گفت ، مرگ سبك.
گفتند مرگ چيست؟
گفت ،خواب گران.
گفتند چه چيزاست كه همه خرمي ها از اوست ؟
گفت ، سخنان بزرگان.
گفتند آن چه راهي است كه وي را هيچ روي عافيت نيست ؟
گفت ، ظلم بر مظلومان و بيچارگان